Osteopathie

Osteopathie is een vorm van complementaire geneeskunde die zich richt op het begrijpen en behandelen van het lichaam als een geheel, met specifieke aandacht voor de onderlinge verbindingen tussen verschillende structuren en systemen. Het is een manuele onderzoeks- en behandelmethode van het bewegingsapparaat, de organen en de weefsels van het lichaam. We onderzoeken in al deze systemen de beweeglijkheid en gaan specifiek op zoek naar bewegingsbeperkingen die een verband kunnen hebben met de klacht. Door middel van manipulaties (pariëtaal/visceraal), mobilisaties en spiertechnieken gaan we de oorzaak van de klacht behandelen. Osteopaten streven naar het herstellen van de balans en het bevorderen van de natuurlijke genezingsprocessen, een osteopaat geneest niet maar moedigt het lichaam aan om zelf te genezen.

1. Het lichaam als een eenheid: Osteopathie ziet het lichaam als één geïntegreerd systeem, waarin alle structuren (botten, spieren, organen, zenuwen, bloedvaten, enz.) met elkaar verbonden zijn en invloed op elkaar uitoefenen.

2. Het lichaam heeft een zelfhelend vermogen: Osteopathie gaat ervan uit dat het lichaam het vermogen heeft om zichzelf te genezen. De osteopaat ondersteunt dit natuurlijke genezingsproces door de mobiliteit en functie van weefsels te verbeteren.

3. Structuur en functie zijn met elkaar verbonden: Osteopaten geloven in de wederzijdse afhankelijkheid van de structuur (anatomie) en de functie (fysiologie) van het lichaam. Als de structuur goed functioneert, is de kans groter dat het lichaam in balans is en vice versa.

4. Osteopatische behandeling is gebaseerd op begrip van deze principes: lichamelijke eenheid, zelfhelend vermogen en de wisselwerking tussen structuur en functie.

Osteopathie kan worden toegepast als een complementaire benadering voor een breed scala aan gezondheidsklachten en aandoeningen. Osteopathie wordt vaak gebruikt voor de behandeling van rug- en nekpijn, gewrichtspijn, spierblessures, en andere musculoskeletale aandoeningen, ook mensen met chronische pijnklachten, zoals fibromyalgie, kunnen baat hebben bij osteopathische behandelingen om de pijn te verlichten en de algehele functionaliteit te verbeteren. Dit zijn echter maar enkele voorbeelden ,veelvoorkomende toepassingen van osteopathie omvatten:

Musculoskeletale aandoeningen
Sportblessures
Chronische pijn

Spijsverteringsproblemen
Ademhalingsproblemen
Hoofdpijn en migraine

Women’s health
Stressgerelateerde klachten

Belangrijk is dat osteopathie een holistische benadering is, dus het kan ook worden overwogen voor preventieve zorg en het bevorderen van algemeen welzijn

Een osteopathische behandeling duurt doorgaans 40 minuten en volgt over het algemeen een gestructureerd proces, dat bestaat uit de volgende stappen:

1. Anamnese (gesprek en geschiedenis): De osteopaat begint met een uitgebreid vraaggesprek om de medische geschiedenis van de patiënt te begrijpen, evenals de aard en duur van de huidige klachten. Dit helpt de osteopaat om een holistisch beeld te krijgen van de gezondheid van de patiënt.

2. Onderzoek en evaluatie: De osteopaat voert een fysiek onderzoek uit, waarbij vaak palpatie (aanraking met de handen) wordt gebruikt om de beweging, spanning en functie van verschillende weefsels en structuren te beoordelen. Dit omvat doorgaans het hele lichaam, niet alleen het gebied van de klacht.

3. Werkhypthese en behandelplan: Op basis van de verzamelde informatie stelt de osteopaat een diagnose en bespreekt een behandelplan met de patiënt. Het behandelplan kan verschillende technieken omvatten om de mobiliteit en functie van specifieke structuren te verbeteren.

4. Manuele technieken: De kern van de osteopathische behandeling zijn manuele technieken, waarbij de osteopaat zijn handen gebruikt om beperkingen in beweging en spanning in weefsels, gewrichten en organen te identificeren en te behandelen. Dit kan variëren van zachte tot meer dynamische manipulaties.

5. Ondersteunende adviezen: De osteopaat kan ook advies geven over levensstijl, houding en oefeningen om de effecten van de behandeling te ondersteunen en herhaling van klachten te voorkomen.

6. Follow-up en evaluatie: Na de behandeling wordt de patiënt vaak uitgenodigd voor follow-upafspraken om de voortgang te evalueren en indien nodig het behandelplan aan te passen.
Maak hier je afspraak